Betonlarda Otojen İyileşme

Beton yapısı gereği çatlamaya eğilimlidir. Çimentolu kompozitlerde çatlak oluşumunu takiben, hasarın oluştuğu bölgede yeni bir süreç başlar. Bu süreç içerisinde meydana gelen kimyasal, fiziksel ve mekanik reaksiyonlar çatlağın belli ölçülerde kapanmasını sağlayabilir. Bu şekilde gerçekleşen çatlak kapanmalarına betonun otojen iyileşmesi denir. Otojen iyileşme her tür betonda gerçekleşebilir. Fakat, iyileşmenin kalitesi ve otojen olarak iyileşebilecek çatlağın genişliği birçok çevresel ve yapısal faktöre bağlı olduğundan dolayı hiçbir zaman tam olarak öngörülememektedir. Otojen iyileşme ilk olarak 1956 yılında çimento macununda farkedilmiştir (Kenneth ve Floyd, 1956). Şuanki noktada ise otojen iyileşmenin betonun da yaşına bağlı olarak 200 – 300 µm seviyesine kadar olan çatlaklarda çatlakların yüzeysel kapanmasında etkili olduğu, 10 µm’ye kadar olan çatlaklarda ise mekanik özelliklerin de geri kazanımını sağladığı bilinmektedir (van Tittelboom ve De Belie, 2013; Hilloulin vd., 2016). Otojen iyileşmenin temel mekanizmaları şekildeki gibidir.

Şekil 1. Betonun otojen iyileşme mekanizmaları (de Rooij vd., 2013 den tekrar düzenlenmiştir)

Hilloulin, B., Hilloulin, D., Grondin, F., Loukili, A., and De Belie, N. (2016). Mechanical regains due to self-healing in cementitious materials: Experimental measurements and micro-mechanical model. Cem Concr Res 80, 21–32. doi:10.1016/j.cemconres.2015.11.005.
Kenneth, R., and Floyd, O. (1956). Autogenous healing of cement paste. ACI Mater J 52, 1083–1098.

de Rooij, M., Van Tittelboom, K., De Belie, N., and Schlangen, E. (2013). Self-healing phenomena in cement-based materials.
Van Tittelboom, K., and De Belie, N. (2013). Self-Healing in Cementitious Materials—A Review. Materials (Basel) 6, 2182–2217. doi:10.3390/ma6062182.